Home Artikelen E-mail Links Foto's Coordination

 

 

Foto Album

 

 

 

afstandhouder
 

Eddie Condon- op YouTube Albert Edwin (Eddie) Condon Eddie The Condor (resizable-image)

Onlosmakend zijn radio en muziek met elkaar verbonden. In Amsterdam had ik als 15 jarige al een kristal ontvanger van Amroh in elkaar geknutseld en kon ik naar een Hilversumse zender met een koptelefoon luisteren. De draaitafel (78 toeren) kwam een jaar later en het oude radiotoestelletje van mijn tante Marie van de Kattenlaan bracht uitkomst want we soldeerden een pick up uitgang op de laatste buis. Rock & Roll  was de muziek waaraan ik mijn hart had verpand. De buren van Balistraat 7’’ moeten horensdol geworden zijn elke keer maar weer die zelfde platen als ik van school thuiskwam. Het werd nog gekker toenJazz Club Enkhuizen de Jazz zijn intrede deed. Van mijn schaarse zakcenten en de revenuen van een kranten wijk werd de eerste vinylplaatjes gekocht single, ep en een langspeelplaat. Een plastic draaitafeltje    werd de vervanger van de zware 78 toerenplatenspeler, want die schellakplaten braken, daar had je niets aan.Mijn jeugdfoto is gemaakt toen ik 18 jaar was en ik had al wat plaatjes, ook de 78 toeren stonden in het rek en de plastic pick up en radio zijn te zien, dat ik al wat gevoel had voor leuke plaatjes is de gitaar die ik vasthield, geen noot kon ik erop spelen, wel op de klarinet die ernaast staat. Een jaar later zat ik in militaire dienst en mijn belangstelling ging uit naar radiotelegrafie. Twee jaar heb ik dat mogen doen met 3 radiotoestellen in een eentonner, fascinerend was het in het veld en dan verbinding zoeken met radio. Na mijn diensttijd, waarin ik driftig met een geleende klarinet van de welzijnszorg had zitten studeren, pikte ik de draad van de Jazz weer op.  De stoute schoenen werden aangetrokken en mijn eerste muzikale verrichtingen zijn in de Blokhut geweest , een kleine Jazzclub op de Hoogte Kadijk in Amsterdam, waar elke zondagavond  jam sessions gehouden werden. Wim in 'jonge jaren'...

Radio werd beluisterd met  een 2e hands versterker een aangesloten ontvanger. Jazzprogramma’s van o.a. Michiel de Ruiter, maar later Jazz uit het historisch archief van Pim Gras. De platenverzameling begon wat te worden en zelf begon ik lichtelijk neurotische vormen aan te nemen als het ging om de Jazzmuziek. Mijn laatste binding met de Rock & Roll was het optreden van de Beatles in Blokker, daarna heb ik mijn ziel volledig aan de Jazz (lees muziek van de duivel) overgedragen. Een nieuwe baan bracht ook een nieuw vervoermiddel, een Renault Dauphinoise Break, bouwjaar 1960, waar een nog oudere radio werd ingebouwd. We hebben wat afgesjouwd in dat karretje, hele orkesten heb ik erin vervoerd en zelfs de planten van de ontmantelde volkstuin van mijn vader. Door de buitendienst baan kwam ik regelmatig in het rayon Noord en Zuid Holland in de grote steden en als ik dan in de gelegenheid was zocht ik naar tweede hands platenzaken om aanvulling van mijn collectie te vinden, nou dat is aardig gelukt. Nou 31 jaar later en 8 automobielen verder was het voor mij einde verhaal, het hoefde niet meer en stond ik op straat.

Radio Enkhuizen bracht soelaas, want na een oproep van de voorzitter Jan de Jong voor radiomakers reageerde ik en tot mijn verbazing kon ik op woensdagavond van 21.00-23.00 uur met een Jazzprogramma aan de slag. We begonnen in januari 1997 op de Kuipersdijk ook met een actualiteitenprogramma Enkhuizen Actueel  ook op de woensdag , wat wist ik daar nou van! Jos Tesselaar was mijn toegewezen mentor en een cursus interviewtechniek werd door Jacco Domburg gedaan. Je werd werkelijk voor de leeuwen geworpen, maar het lukte en een brokje techniek werd ook aangeleerd. Nadat ik de banden met Sgt Peppers Jazzclub had aangehaald en mijn vriend Dick Turkma weer ontmoette werd mij gevraagd om een stukje te schrijven voor het clubblad Hot News. Een paar redactievergaderingen verder werd ik een volledig onderdeel van de redactie. Goede contacten met de Jazzclub is essentieel voor een actueel Jazzprogramma, daaraan is natuurlijk ook gekoppeld het enkhuizer Jazzfestival.  Radio en Jazz kwamen nog dichter bij elkaar toen mijn bijdrage aan het programma ‘Live Jazz vanuit Grand Café van Bleiswijk’ wat ik een paar jaar gepresenteerd had, stopte.
Uitnodiging van  Sam Verbeek om live Jazz  een keer per maand vanuit de Jazzclub uit te zenden werd de nieuwe uitdaging. Het blijkt een succesformule te worden en de live uitzending op internet geeft de Jazzliefhebbers buiten de regio de gelegenheid mee te genieten. Binnen het programma Enkhuizen Actueel zijn wat mutaties geweest, maar inmiddels hebben we de hiaten kunnen opvangen door gebruik te maken van de kundige collega’s Berrie de Waal en Leo de Ruiter. We hopen er nog lang mee door te kunnen gaan. Het pionieren met mijn oude radiotoestelletje en 78 toeren draaitafel staat wel in schrille tegenstelling met de hypermoderne apparatuur en prachtige draaitafels, cd spelers en minidiskrecorders in de studio van Radio Enkhuizen.

VideoVideo: Jazz Enkhuizen @2017

jacintha sprak met wim keller

Interview uit Hot News 2003

Wim Keller


 

© 2009-2016 Wim keller.nl

All rights reserved worldwide.